Όποιος με γνωρίζει γνωρίζει πόσο μου αρέσει να διαβάζω, ειδικά τη μυθοπλασία. Όταν έψαχνα για ακόμα ένα eBook για ανάγνωση στο Smashwords, ανακάλυψα τη Mary Marinan, που έγραφε ως M. Marinan εκεί. Η σειρά της Across Time &Space φαινόταν ενδιαφέρον? Επομένως, αποφάσισα να κατεβάσω το πρώτο eBook The Eternity Stone (αυτό είναι δωρεάν) και δοκιμάστε το. Μετά από μερικά κεφάλαια, ήξερα ότι η Μαίρη ήταν μια πολύ ταλαντούχα συγγραφέας, έτσι σταμάτησα να διαβάζω και αγόρασα ολόκληρη τη σειρά. Όταν τελείωσα τη σειρά, αγόρασα κάθε eBook που έγραψε ποτέ. ναι, τα βιβλία της είναι υπέροχα!
Εκτός από το εξαιρετικό στυλ γραφής της Μαίρης, αυτό που με κέντρισε το ενδιαφέρον σε αυτήν τη συγγραφέα ήταν ότι η πλειονότητα των ηλεκτρονικών βιβλίων της Μ. Μαρινάν εμφανίστηκαν εκ των προτέρων στα όνειρά της. Στο τέλος των eBooks της, θα περιέγραφε τα όνειρά της που βοήθησαν στις ιδέες της να χρησιμοποιηθούν στην ιστορία. Ξέρετε ότι αυτός ο διερμηνέας ονείρων μόλις άρεσε αυτό το γεγονός! Επικοινώνησα μαζί της για να δω αν θα έκανε μια συνέντευξη για αυτό το blog, την οποία δέχτηκε ευγενικά. Χωρίς, άλλη κουβέντα Mary Marinan!
Πότε ξεκινήσατε να γράφετε και ποια είναι τα είδη που προτιμάτε;
Θυμάμαι ότι έγραφα (και εικονογραφούσα) ταξιδιωτικά περιοδικά ως παιδί, αλλά ποτέ δεν με θεωρούσα συγγραφέα, περισσότερο ως αναγνώστη ή καλλιτέχνη. Τότε, πριν από περίπου δέκα χρόνια, μόλις είχα τελειώσει την ανάγνωση ενός μη ικανοποιητικού μυθιστορήματος – ένα μυθιστόρημα όπου οι χαρακτήρες δεν ήταν πειστικοί και κάπως ανόητοι, για να είμαι ειλικρινής. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν, κανείς δεν συμπεριφέρεται έτσι, και θα μπορούσα να τα καταφέρω καλύτερα. Μόλις είχα ένα πολύ ζωντανό όνειρο για μια υπόγεια πόλη και σε συνδυασμό με την ιδέα «τι θα γινόταν αν συναντούσα μερικούς ταξιδιώτες στο χρόνο;» αποφάσισα να δω τι θα μπορούσα να βρω. Αυτή η πρώτη ιστορία έγινε The Eternity Stone, αλλά δημοσιεύτηκε περίπου 7 χρόνια αφότου άρχισα να γράφω.
Όσον αφορά το είδος, συνήθως γράφω επιστημονική φαντασία για νέους ενήλικες ή/και φαντασία – μερικές φορές και τα δύο στην ίδια ιστορία. Επιστημονική φαντασία και φαντασία γιατί αυτό μου αρέσει να διαβάζω περισσότερο, και νεαρός ενήλικας επειδή μου είπαν ότι ταιριάζει με το στυλ γραφής μου. Υποθέτω ότι γράφω το PG-13, με ήπια θέματα για ενήλικες.
Επίσης γράφω και εικονογραφώ παιδικά βιβλία με το όνομα Mary Em. (Ασφαλές για το ευρύ κοινό 😊)
Λαμβάνετε τις περισσότερες από τις ιδέες σας για βιβλία από τα νυχτερινά σας όνειρα; Πώς ενσωματώνετε αυτά τα όνειρα στις πλοκές της ιστορίας σας;
Έχω δημοσιεύσει δέκα μυθιστορήματα τώρα, και το καθένα ήταν τουλάχιστον εν μέρει εμπνευσμένο από ένα ζωντανό όνειρο ή δύο… ή πέντε. Αλλά μου πήρε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω ότι οι ιδέες από τα όνειρα, ανεξάρτητα από το πόσο ζωντανές ή λεπτομερείς, πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά και να συμπληρώσουν μόνο μια σταθερή, λογική ιστορία.
Για παράδειγμα, το τελευταίο μου μυθιστόρημα Unshakeable βασίζεται σε ένα από τα πιο φανταστικά όνειρα που είχα ποτέ. Ονειρευόμουν ότι βρισκόμουν στον Άρη (γιατί όχι;) και ότι ήταν καλυμμένος από καταπράσινη ζούγκλα, αρχαία cyborg ζώα και άγριες πόλεις. Είχα στρατολογηθεί στον ιδιωτικό στρατό ενός πραγματικά αντιπαθητικού έφηβου πρίγκιπα και ήμουν έξαλλος γι' αυτό. Δεν νομίζω ότι έχω νιώσει ποτέ τόσο πολύ θυμό σε όνειρο. Κάποια στιγμή οδηγούσα ένα πλάσμα που έμοιαζε με άλογο με μεγάλη ταχύτητα που ονομαζόταν farlac και μας έφαγε αυτό που έμοιαζε με αλμπίνο πλησιόσαυρος (δεινόσαυρος που κολυμπούσε) όταν πήδηξε έξω από το νερό.
Υπήρχαν πολλά περισσότερα σε αυτό, αλλά ήταν σαν να έβλεπα μια ταινία στην οποία έπρεπε επίσης να παίξω. Ήμουν πολύ ο χαρακτήρας – ήξερα ακόμη και ότι το όνομά μου «Iscendra» σήμαινε «μελωδία» – πλήρης με ενδιαφέροντα για συγκεκριμένους χαρακτήρες, μέλη της οικογένειας και ορισμένα θέματα προσωπικότητας. Θυμάμαι ότι ξύπνησα και σκεφτόμουν, τι θα συμβεί μετά;
Έτσι τα έγραψα όλα πριν ξεχάσω τις λεπτομέρειες, κάτι που είναι πάντα ένας κίνδυνος με τα όνειρα. Αλλά δεν βιάστηκα να ξεκινήσω το μυθιστόρημα. Αντίθετα, θα σκεφτόμουν απλώς το όνειρο όταν έκανα κάτι ανόητο, όπως να πάω βόλτα με τον σκύλο ή να ταξιδεύω από και προς τη δουλειά. Θα έπαιζα διαφορετικά σενάρια, θα συμπλήρωνα τα κενά στην ιστορία ή τις προφανείς τρύπες στην πλοκή και θα προσπαθούσα να φανταστώ τι θα μπορούσε να είχε συμβεί στη συνέχεια.
Σε αυτήν την περίπτωση, πολλές από τις λεπτομέρειες του ονείρου μπήκαν στο τελευταίο μυθιστόρημα, μέχρι τον κακό (και την κόκκινη ρέγγα). Έπρεπε όμως να επιλύσω πράγματα όπως, αν είναι στον Άρη, ποια χρονιά θα ήταν; Πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για να είναι πλήρως βιώσιμος και αποικισμένος ένας έρημος πλανήτης; Γιατί θα υπήρχαν τόσο μεγάλα ζώα εκεί και από πού προήλθαν αφού δεν τα έχουμε στη Γη; Πώς προέκυψε η μοναρχία; Γιατί η Iscendra έχει τέτοιο πρόβλημα θυμού; Γιατί είναι τόσο τρανός ο πρίγκιπας;
Είναι πάντα μια διασκεδαστική πρόκληση να προσπαθείς να απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως αυτές. Γενικά, αν δεν μπορώ να βρω μια λογική απάντηση, τότε αφήνω έξω αυτό το στοιχείο του ονείρου. Δεν αξίζει τον κόπο, αν αυτό σημαίνει ότι βλάπτει την ιστορία.
Εκτός από τη χρήση των ονείρων σας για τα βιβλία σας, χρησιμοποιείτε την καθοδήγηση των ονείρων σας για άλλους τομείς της ζωής σας;
Ωρες ωρες. Αν έχω ένα όνειρο που είναι αρκετά ζωντανό για να το θυμάμαι όταν ξυπνάω, το σκέφτομαι για να δω αν κάνει προφανείς παραλληλισμούς στην πραγματική ζωή ή αν μου έρχεται στο μυαλό ένα πιθανό νόημα. (Δεν νομίζω ότι το όνειρο του Άρη είχε κάποιο νόημα για μένα προσωπικά, παρεμπιπτόντως. Ήταν απλώς μια φανταστική ευκαιρία για μια ιστορία).
Είμαι Χριστιανός και νομίζω ότι τα όνειρα είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Θεός μπορεί να μας μιλήσει χωρίς να εμποδίζει το πολυάσχολο μυαλό μας. Μερικές φορές είναι πράγματα που πραγματικά πρέπει να ακούσω – αλλά εξίσου συχνά είναι ο μπερδεμένος νυχτερινός εγκέφαλος μου φτιάχνει ανοησίες. Έτσι, ενώ θεωρώ τα όνειρά μου ως προτροπές για να επανεξετάσω τις καταστάσεις της πραγματικής ζωής, δεν θα έπαιρνα μια απόφαση αποκλειστικά με βάση ένα όνειρο, εκτός και αν μπορούσα να δω και πραγματικές αποδείξεις ότι η απόφαση είναι σοφή, αν αυτό έχει νόημα.
Με τι ασχολείστε τώρα;
Αρκετά έργα. Το επόμενο μυθιστόρημά μου είναι ένα αυτόνομο επιστημονικής φαντασίας/φαντασίας που ονομάζεται Tyger:an out of this world tale . Παράξενες αλλά δροσερές επιρροές ονείρων – μια πύλη που οδηγεί από τη Γη σε έναν άλλο πλανήτη όπου ο πολιτισμός είναι περίπου 1000 χρόνια πίσω από τον δικό μας – μετατοπιστές σχήματος – κακοί κυβερνήτες – αγωνιστικοί ελέφαντες. Μεγάλη διασκέδαση!
Σχετικά με τον M. Marinan
Το M. Marinan βρίσκεται σε άνετη τοποθεσία στο Wellington της Νέας Ζηλανδίας:μια πόλη που «δεν μπορείς να νικήσεις σε μια ωραία μέρα». (Αποποίηση ευθύνης:δεν υπάρχουν τόσες καλές μέρες, αλλά είναι ακόμα εκεί.)
Λατρεύει τις ιστορίες με περιπέτεια, δράμα και αίσιο τέλος και γράφει στο ίδιο πνεύμα. Της αρέσουν επίσης τα όμορφα πράγματα, οι ωραίοι άνθρωποι και η προσεκτικά δημιουργημένη τέχνη – κάτι που μοιάζει σαν να χρειαζόταν προσπάθεια, όχι σαν ένα μικρό παιδί να το ζωγράφισε με ένα πινέλο κολλημένο στο μέτωπό του. Επίσης, εικονογραφεί όλες τις δικές της δουλειές. Είναι διασκεδαστικό, ξέρει τους χαρακτήρες…και είναι λίγο φθηνή.
Ευχαριστώ το Πανεπιστήμιο Massey που την έκανε να νιώθει ικανή να δημοσιεύσει τη δική της δουλειά και που της έδωσε ένα φοιτητικό χρέος που θα την ακολουθήσει στα βαθιά της γεράματα. (Άξιζε τον κόπο.)
Για να μάθετε περισσότερα για τη M. Marinan, τα βιβλία της ή για τους συνδέσμους βιβλίων στο αγαπημένο σας βιβλιοπωλείο, επισκεφτείτε τον ιστότοπό της.
