Το επιχείρημα ήταν δημοφιλές τον 17ο και 18ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε από στοχαστές όπως ο William Paley και ο John Ray για να υποστηρίξουν την ύπαρξη του Θεού. Συνέκριναν τον κόσμο με ένα ρολόι, με τους περίπλοκους μηχανισμούς και τον φαινομενικό σχεδιασμό του, και υποστήριξαν ότι πρέπει να δημιουργήθηκε από έναν Θεό που ήταν ταυτόχρονα έξυπνος και καλοπροαίρετος.
Η θεωρία του ωρολογοποιού έχει επικριθεί για πολλούς λόγους. Μια αντίρρηση είναι ότι βασίζεται στην υπόθεση ότι η πολυπλοκότητα είναι απόδειξη του σχεδιασμού, αλλά ότι αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια. Για παράδειγμα, ένας σωρός από βράχους μπορεί να είναι πολύ περίπλοκος, αλλά δεν είναι σχεδιασμένος. Μια άλλη ένσταση είναι ότι η θεωρία βασίζεται στην αναλογία μεταξύ του κόσμου και ενός ρολογιού, αλλά ότι αυτή η αναλογία είναι ατελής και δεν υποστηρίζει απαραίτητα το συμπέρασμα ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε από έναν Θεό.
Παρά αυτές τις επικρίσεις, η θεωρία του ωρολογοποιού παραμένει ένα δημοφιλές επιχείρημα για την ύπαρξη του Θεού και χρησιμοποιείται συχνά από θρησκευτικούς απολογητές για να υπερασπιστούν την πίστη σε έναν θεϊκό δημιουργό.