Οι δίκες μαγισσών του Σάλεμ ήταν μια περίοδος έντονων διώξεων ατόμων που κατηγορούνταν για μαγεία στην αποικιακή Μασαχουσέτη μεταξύ 1692 και 1693. Οι δίκες χαρακτηρίστηκαν από υστερία και ψευδείς κατηγορίες και κατέληξαν στην εκτέλεση 20 αθώων ανθρώπων.
Μια από τις πιο εντυπωσιακές πτυχές των δοκιμών του Σάλεμ είναι το γεγονός ότι διεξήχθησαν στο όνομα της δικαιοσύνης. Οι πουριτανοί που διεξήγαγαν τις δοκιμές πίστευαν ότι ενεργούσαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και ότι προστάτευαν την κοινότητά τους από κακό. Ωστόσο, οι ίδιες οι δίκες ήταν βαθιά άδικες και είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο πολλών αθώων ανθρώπων.
Το παράδοξο της τραγωδίας του Σάλεμ έγκειται στο γεγονός ότι οι δίκες είχαν σκοπό να προωθήσουν τη δικαιοσύνη αλλά αντ' αυτού κατέληξαν σε αδικία. Αυτό το παράδοξο χρησιμεύει ως υπενθύμιση της σημασίας της δίκαιης διαδικασίας και της ανάγκης προστασίας των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων, ακόμη και σε περιόδους μεγάλου φόβου και αβεβαιότητας.