Το κλασικό παράδειγμα της κολπίτιδας στην εμβρυϊκή ανάπτυξη είναι ο σχηματισμός του νευρικού σωλήνα των σπονδυλωτών. Κατά τη διάρκεια της νευροποίησης, το νευρικό εξώδερμα, ο ιστός που δημιουργεί το νευρικό σύστημα, διπλώνει προς τα μέσα κατά μήκος της μέσης γραμμής του, σχηματίζοντας έναν κοίλο σωλήνα που θα γίνει τελικά ο νωτιαίος μυελός και ο εγκέφαλος ενός ζώου. Αυτή η διαδικασία της κολπίτιδας καθοδηγείται από διάφορες φυσικές δυνάμεις όπως η προσκόλληση των κυττάρων, οι αλλαγές στο σχήμα των κυττάρων και οι κυτταροσκελετικές ανακατατάξεις.
Ο κόλπος εμπλέκεται επίσης στην ανάπτυξη άλλων εμβρυϊκών ιστών και οργάνων, όπως το έντερο και οι πνεύμονες, καθώς προεξέχουν από το έμβρυο και σχηματίζουν σωληναριακές δομές που τελικά γίνονται η πεπτική οδός και το αναπνευστικό σύστημα, αντίστοιχα. Επιπλέον, η διήθηση συμβαίνει σε μικροσκοπικό επίπεδο κατά τη διάρκεια της κυτταρικής διαίρεσης όταν μια κυτταρική μεμβράνη διπλώνει προς τα μέσα για να χωρίσει το κύτταρο σε δύο ξεχωριστά διαμερίσματα, μια διαδικασία γνωστή ως κυτταροκίνηση, δημιουργώντας δύο ξεχωριστά θυγατρικά κύτταρα.
Επιπλέον, η διείσδυση παίζει καθοριστικό ρόλο στους μηχανισμούς διατροφής ορισμένων οργανισμών. Πολλοί μονοκύτταροι οργανισμοί, όπως οι αμοιβάδες, χρησιμοποιούν κολπίτιδα για να καταπιούν τη λεία τους. Ο οργανισμός περικυκλώνει το γεύμα που προορίζεται με μια επέκταση της κυτταρικής του μεμβράνης, ουσιαστικά καταβροχθίζοντας τα σωματίδια τροφής μέσα στο εσωτερικό του κυττάρου. Αυτό το εσωτερικευμένο κενό τροφής επιτρέπει την αποτελεσματική πέψη του προσλαμβανόμενου υλικού.
Ερευνητές και επιστήμονες έχουν μελετήσει εκτενώς την κολπίτιδα στην αναπτυξιακή βιολογία και την κυτταρική βιολογία, επιδιώκοντας να ξεδιαλύνουν τους περίπλοκους μοριακούς και κυτταρικούς μηχανισμούς που βρίσκονται κάτω από αυτές τις διεργασίες. Η κατανόηση της εισβολής είναι ζωτικής σημασίας για την αποκρυπτογράφηση της πολύπλοκης φύσης της εμβρυϊκής ανάπτυξης και την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι οργανισμοί αποκτούν τις λειτουργικές δομές και τα συστήματά τους.