Ένας ψίθυρος μιας επιθυμίας, ένα σιωπηλό, ελπιδοφόρο χαμόγελο.
Ανθίζει στα όνειρα, μια ζωντανή, ζωντανή απόχρωση,
Ένα όραμα της ζωής που ήθελα να ακολουθήσω.
Το κυνηγούσα μέσα από τις ομίχλες του φωτός του πρωινού,
Με κάθε βήμα, το όνειρο μεγάλωσε πάντα φωτεινό.
Τα εμπόδια προέκυψαν, όπως τα βουνά στο δρόμο,
Αλλά η πίστη, μια σταθερή φλόγα, ανάβει την ημέρα.
Ανέβηκα σε κάθε κορυφή, με ιδρώτα και με δάκρυ,
Το όραμα στην καρδιά μου, διαλύοντας κάθε φόβο.
Μέσα από καταιγίδες και ηλιοφάνεια, πιέσαμε με δύναμη,
Το όνειρό μου, ένα καθοδηγητικό αστέρι, που λάμπει πάντα τόσο φωτεινό.
Και έπειτα, μια στιγμή, λαμπερό και καθαρό,
Η ταπετσαρία της ελπίδας, διαλύοντας όλο τον φόβο μου.
Το όραμα ήρθε στη ζωή, μια απτή αγκαλιά,
Μια συμφωνία χαράς, ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου.
Για τα όνειρα, είναι η πυξίδα, που οδηγούν στην ακτή,
Χρωματίζουν τον καμβά φωτεινό και ανοίγουν κάθε πόρτα.
Κρατήστε τους κοντά τους και τα καλλιεργήστε με προσοχή,
Και αφήστε τους να ανθίσουν, μια αλήθεια πέρα από τη σύγκριση.